Solina jest osadą letniskową położoną przy zaporze solińskiej. Dawniej istniała stara wieś o tej samej nazwie. Podczas budowy zbiornika Jezioro Solińskie została zniszczona. Jezioro Solińskie to największy w górach zbiornik zaporowy o powierzchni około 21 km2, który powstał w latach sześćdziesiątych XX wieku u ujścia Solinki do Sanu. Pięknie położenie zbiornika jest intensywnie wykorzystywane turystycznie. Turyści mogą tu wypocząć korzystając ze sprzętu wodnego, połowić ryby, poplażować lub przepłynąć się statkiem wycieczkowym.
Niedaleko położony jest drugi zbiornik – Jezioro Myczkowieckie. Wokół obu jezior, a zwłaszcza zbiornika solińskiego powstały liczne ośrodki wypoczynkowe i uzdrowiskowe. Największe i najpopularniejsze z nich to Solina i Polańczyk. Solina i inne osady położone w odcinku doliny Sanu mają średniowieczny rodowód. Solina powstała w XV wieku, założona została przez Kmitów, a jej nazwa pochodzi od słynnych źródeł, które znajdowały się w tym rejonie.
Co warto zobaczy w Solinie i okolicy?
Solina to osada wczasowa, która liczy około 400 stałych mieszkańców. Położona jest w bezpośrednim sąsiedztwie zapory. W Solinie nie spotykamy żadnych zabytków, za to można przespacerować się po koronie zapory, wypożyczyć sprzęt pływający, wybrać się na rejs statkiem „Białej Floty” lub zjeść regionalnego i wypić piwo w którejś z bardzo licznych knajp przy deptaku nad brzegiem jeziora. Warto zwiedzić zaporę solińską i elektrownię. Na dziedzińcu stoi pomnik poświęcony prof. Karolowi Poniatowskiemu. Większą miejscowością od Soliny jest Polańczyk.
Polańczyk położony jest na lewym brzegu jeziora. Jest to miejscowość, która ma największe skupisko ośrodków wypoczynkowych, sanatoriów i kempingów. Nad brzegiem jeziora działają przystanie wodne, kąpieliska i pola namiotowe.
W sezonie letnim w Solinie i Polańczyku jest bardzo tłoczno. Polańczyk jest również uzdrowiskiem, leczone są w nim choroby układu ruchu, górnych dróg oddechowych i przemiany materii. Trochę dalej od brzegu jeziora stoi dawna murowana cerkiew unicka pod wezwaniem św. Paraskewy, obecnie jest kościół katolicki – sanktuarium Matki Bożej Pięknej Miłości. Wewnątrz Kościoła znajduje się cudowny XVII wieczny obraz Matki Bożej Łopieńskiej. Obraz ten został przeniesiony ze zniszczonej cerkwi w Łopiance. Obecnie cerkiew w Łopiance jest odbudowana i w jej wnętrzu przechowywana jest tylko kopia obrazu. Jeżeli będziemy w Polańczyku to warto w pobliżu odwiedzić niewielką miejscowość Górzanka. W miejscowości Górzanka znajduje się cerkiew drewniana pod wezwaniem św. Paraskewy. Jest to budynek gdzie w jego wnętrzu można zobaczyć unikatowe płaskorzeźby świętych. Tego typu płaskorzeźby nie występują nigdzie indziej w cerkwiach.
Przy drodze z Polańczyka do Hoczewa warto się zatrzymać i zwiedzić ruiny kamiennej cerkwi oraz pozostałości dworu Balów. Dalej na południe od Brzezki leży wieś Bereźnica Wyżna, stoi też tu zabytkowa drewniana cerkiew pod wezwaniem św. Mikołaja, obecnie jest kościół. Miłośnicy sztuki cerkiewnej w jej wnętrzu mogą zobaczyć kryjący się ikonostas z zachowanymi ikonami z XVII w. Na północ od Solin leży wieś Bóbrka, w której zachowały się radzieckie bunkry, elementy szlaku zwanego Linią Mołotowa.
W Myczkowcach jest murowana cerkiew pod wezwaniem św. Jerzego. Obecnie jest kościół. Dużą atrakcją jest położona w ośrodku Caritasu Centrum Kultury Ekumenicznej – kolekcja miniatur budowli sakralnych polskich i słowackich Karpat.
Na północ od wsi w zakolu Sanu znajduje się obiekt przyrodniczy – pionowe skalne urwisko. Kilkaset metrowa ściana porośnięta jest roślinnością kserotermiczną. W tym regionie gniazduje puchacz.
Informacje o Solinie – Polańczyk s. 110