Pierwsza wzmianka o tej największej dziś dzielnicy Gdańska (w formie Vriest) pochodzi z 1263 r. Rozciąga się ona na wielkiej przestrzeni od Gdańska do Oliwy, sąsiaduje z Wysoczyzną Gdańską wciskając się ulicami w jej malownicze doliny, a w przeciwnym kierunku dochodzi w pobliże terenów nadmorskich.
We wzmiankowanych dolinach, niezwykle pięknych krajobrazowo, już w XVI w. wznosili gdańscy patrycjusze letnie rezydencje i zakładali przy nich parki. Zachowało się kilka siedzib kupieckich, np. Dwór Królewskiej Doliny z 2 poł. XVIII w. przy ul. Hibnera 4, wzniesiony na miejscu wcześniejszego pałacyku, w którym kupiec Zappio gościł w 1677 r. króla Sobieskiego. Drugi dwór znajduje się w pobliżu, przy ul. Traugutta 94, a pochodzi z XVIII / XIX w. Ładny rokokowy dworek zachowała się przy ul. Srebrniki 1, następny związany z młynem, z 1763 r. przy ul. Wajdeloty 13. Zespół urodziwych willi z XIX i XX w. zobaczyć warto przy ul. Jaśkowa Dolina, jednej z najpiękniejszych w Gdańsku.
Szereg interesujących obiektów różnego typu umiejscowionych jest przy głównej arterii Wrzeszcza – al. Zwycięstwa, której przedłużeniem jest ul. Grunwaldzka. Na północ od nich, w odległości kilkuset metrów biegnie linia kolejowa łącząca m. in. Gdańsk z Wrzeszczem, Oliwą, Sopotem i Gdynią. Na lewo od początku alei i wiaduktu o nazwie Błędnik widać w głębi potężny Bastion Jerozolimski z XVII w., będący znakomity punktem widokowym. W pobliżu, obok cmentarza, pomnik ku czci żołnierzy rosyjskich poległych pod Gdańskiem w 1734, 1807 i 1813 r. jest to rejon Grodziska owianego legendami, domniemanego grodu we wczesnym średniowieczu. po drugiej stronie cmentarza, u podnóża wyniosłości urządzono po wojnie Mauzoleum Żołnierzy Radzieckich poległych w walce o Gdańsk w 1945 r. Pochowano tutaj 3089 osób.
Dalej na trasie znajduje się po prawej stronie pomnik – czołg, na którym por. Julian Miazga z obsadą przebył szlak bojowy od Smoleńska do Gdyni, do której wjechał pierwszy, w dniu 27 marca 1945 r. Naprzeciw czołgu ul. Curie – Skłodowskiej prowadzi do wielkiego kompleksu gmachów AKADEMII MEDYCZNEJ. W pobliżu, tuż przy alei położono wielki kamień z tablicą, na której umieszczono nazwiska harcerzy gdańskich pomordowanych przez Niemców w czasie wojny. Przy wylocie ul. Karola Marksa wyróżnia się duży gmach PAŃSTWOWEJ OPERY I FILHARMONII BAŁTYCKIEJ. W wielkiej Sali tego budynku, do 1945 r. hali sportowej, Najwyższy Trybunał Narodowy sądził i skazał na śmierć Alberta Forstera, gauleitera, kata Polaków pomorskich. Nieco dalej na lewo zadrzewiona ul. Majakowskiego prowadzi do zespołu budynków POLITECHNIKI GDAŃSKIEJ, największej uczelni w Trójmieście. Z kolei, po prawej stronie wznosie się w szeregu will klasycystyczny Dworek Uphagenów z 1814 r., od kilku lat Pałac Ślubów.
Od tego miejsca rozpoczyna się centralna, gęsto zabudowana, handlowa część Wrzeszcza. Ulice biegnące w lewo prowadzą ku Wysoczyźnie Gdańskiej, niektóre w głąb dolin. Idąc ulicami w przeciwnym kierunku dochodzi się do torów kolejowych i następnie przejściami do zabudowanej czynszówkami dzielnicy mieszkalnej. Ul. Marchlewskiego dojść można do dworca PKP.
Po opuszczeniu gęstej zabudowy dzielnicy widzi się na lewo zalesione wzniesienia. U ich podnóża przebiega ul. Polanki, dawniej samodzielna osada, wymieniona w 1279 r. w formie Polane czyli polskie Polany. Wzdłuż tej ulicy zachowała się pięć (z ośmiu) dworków patrycjuszy gdańskich z XVIII i pocz. XIX w., malowniczo wkomponowanych w ścianę zieleni leśnej. Po przeciwnej stronie trasy, za torami, rozsiadło się na ogromnej przestrzeni dawnego lotniska, w miejscu starych osiedli Zaspa i Młyniec wielkie skupisko blokowego budownictwa mieszkaniowego o nazwie Zaspa. Na jego północno – wschodnim krańcu, przy ul. Chrobrego, znajduje się cmentarz ofiar zbrodni niemieckich dokonanych a Gdańsku i na Pomorzu.